مقایسة سرعت نفوذ آب به خاک در اراضی بدون پوشش و با الگوی پوشش دایره ای شکل گونه های iris songarica و scripoides holoschoenus و ارزیابی معادله های نفوذ گرین-آمپت و هورتون

حلقه های گیاهی با اندازه های مختلف توسط گونه هایی از تیره زنبق، گندمیان، اویارسلام و بعضی تیره های دیگر در مناطق نیمه خشک تشکیل می شود. مکانیسم تشکیل حلقة نوعی واکنش به خشکسالی و سازش با شرایط کمبود منابع آب است. تا کنون نقش این گیاهان در نفوذ آب به خاک و تاثیر توسعة این گونه ها در هیدرولوژی حوزه های آبخیز کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش نفوذ تجمعی و شدت نفوذ آب در درون حلقه های گیاهی دو گونة iris songarica وscripoides holoschoenus اندازه گیری شد. نفوذ تجمعی و شدت نفوذ در خاک بین حلقه های گیاهی نیز به عنوان محدودة فاقد پوشش (شاهد) نیز اندازه گیری شد. اندازه گیری نفوذ تجمعی و شدت نفوذ به کمک استوانه های زوجی انجام پذیرفت. نفوذپذیری در سه تکرار برای هر گیاه که به طور تصادفی انتخاب گردید ,تکرار شد. در خاک بین حلقه ها نیز در سه تکرار مقادیر نفوذ تجمعی و شدت نفوذ به دست آمد. در هر اندازه گیری نفوذ فاصله های زمانی، پنج دقیقه در نظر گرفته شد تا زمانی که نفوذ آب به خاک یا درون حلقه گیاهی ثابت گردید. در بیشتر مدل های برآورد عمق و حجم رواناب سطحی در حوزة آبخیز مانند نرم افزار hec-hms از معادله های نفوذ استفاده می شود. دانستن اجزاء معادله های نفوذ گرین-آمپت و هورتون داخل حلقة زنبق، حلقة اویارسلام و در خاک منطقة بدون پوشش، کمک می کند تا از داده های ورودی دقیق تر برای اجراء مدل های هیدرولوژی استفاده کرد. کارایی مدل های گرین-امپت و هورتون در برآورد نفوذ با محاسبة ضریب کارایی ناش- ساتکلیف به دست آمد. نتایج حاصل از آزمون t جفت شده نشان داد؛ بین شدت نفوذ آب و نفوذ تجمعی دو تیمار گونه های با پوشش حلقه ای و خاک بین حلقه ها اختلاف معنی داری وجود دارد (01/0p